Op vakantie in Frankrijk kwam ik helemaal los van mijn werk. En tóch dacht ik eraan: ik zag hoe het moeilijk is om te communiceren als je heel veel weet van een onderwerp. Het ging als volgt.
Ik fietste in de smorende hitte door de Provence. Met een fietsboek volgde ik de route, want de app voor de gpx werkte slecht. Dus moest ik soms de weg vragen of goed kijken naar bordjes.
Het was laat op de dag, een uur of 19 en nog steeds zeer warm. Ik had die dag gedoe gehad: mijn fiets liep aan, dus had ik onderweg inbussleutels geleend van de
bakker. Een man van een terras had daarmee mijn remblokjes rechtgezet. Daarnaast had ik al vele kilometers afgelegd tussen velden vol lavendel, over haarspeldbochten en langs zonnebloemen. Kortom: ik was toe aan een camping. Volgens mijn boekje moest er een camping zijn bij het dorp waar ik nu fietste. Valensole.
Geen bordjes camping en Google Maps weigerde
Alleen waren er geen bordjes en weigerde Google Maps. Er zat nog maar een ding op. Vanuit een zijstraat rechts van me naderde een vrachtwagen. De jonge jongen aan het stuur had een flinke hellingproef te nemen.
Ik stak mijn hand op en hij glimlachte naar me. Op mijn vraag Hoe kom ik bij de camping? zei hij: “Je neemt deze weg door het dorp rechtdoor die verderop een bochtje maakt en daarna…” Hij praatte verder, maar ik luisterde niet meer. Ik was verloren geraakt in zijn details.
De chauffeur wist het precies, maar hij verloor mij
Het was duidelijk een expert, een jongen uit de streek die precies de weg kende. Maar dat wil niet zeggen dat je het ook kunt uitleggen. Dat verschil in kennis is precies wat communicatie lastig maakt voor de expert. Als leek had ik behoefte aan een kader. Iets als Er loopt een grote weg dwars door het centrum. Je hebt drie wegen die je kunt kiezen. Etcetera.
En daarmee was ik terug bij mijn werk. Terug bij het boek dat ik net geschreven heb. De werktitel is Eindelijk begrijp je waarom niemand jouw geschreven uitleg begrijpt, lieve vakidioot. En je leert hoe je wél reacties krijgt op geschreven stukken.
Tip 1 voor heldere communicatie voor enthousiaste kenniswerkers
De eerste tip voor iedereen die veel weet van zijn vak of haar vak is: schets een helder kader. Zoom uit, stap uit jezelf, denk aan een goede vriend of vriendin of aan je moeder. En pas als je diegene voor je hebt, begin je met schrijven of vertellen.
Heb je interesse in dit boek?
Blijf op de hoogte en schrijf je hier in voor de updates van het schrijfboek voor de expert.
PS Ik ben maar gewoon rechtdoor gefietst.
