Ooit was dat hoe ik Puntann noemde, mijn BEDRIJFJE. Ondertussen zijn we ruim 5 jaar verder en mag je Puntann gerust een BEDRIJF noem.

“Ik denk dat ik meer verdien dan jij.”

is mijn gedachte wanneer ik weer een parttime moeder in het onderwijs tegenkom in of voor de supermarkt.

Maar ik zeg niets.

Want arrogantie staat laag in het vaandel van eigenschappen. Van Nederlanders dan.

Toch zint het me niet. Want hoe dien ik de bedrijfJEsmensen van repliek? Ik als vrouwtje ga niet graag door voor bitch. Maar wat voor antwoord zit daar tussenin?

“Nou je mag Puntann gerust een bedrijf noemen hoor. Ik verdien goed.”

Zoiets?

Of: “Annemarie van Gaal is mijn voorbeeld. Zij heeft geen bedrijfje, maar is ondernemer. Net als ik.”

Of: “Nou docentje, mijn bedrijfje loopt uitstekend.”

Welke van de opties zou jij kiezen als antwoord? Of vind je dat het meer zegt over mij dan over de ander?

— nagedachte —

Voor mij wortelt dit verkleinwoord in onze Nederlandse cultuur, waarin we te weinig trots zijn. Te weinig trots op ons cultureel erfgoed, zoals  Multatuli, Philips, Frans Timmermans. En Remco Campert. Bekijk dit lieve fragment van vrolijke noot Campert. Hij was afgelopen weekend te zien in College Tour.

Of bekijk de speech van Frans Timmermans in de VN Veiligheidsraad na het neerstorten van MH17.

[profiel-anneke]