Ik sta weleens op een borrel. Daar spreek ik mensen met een schrijfprobleem. Liefst zoveel mogelijk trouwens 😉 Want ja, wie is hier eigenlijk de schrijfdokter? Ik natuurlijk. Dokter Puntann.

De stethoscoop leg ik aan de borst, ik luister en geef opties. Vaak zit daar een blog in. Als iemand meer wil weten over vindbaarheid door google, dan geef ik een google link. Als een ondernemende borrelaar wil weten hoe hij strategisch blogt voor zijn bedrijf, dan geef ik een strategische link.

Mijn verse blogs verstuur ik via mijn mailinglist. En soms praat ik over blogs en dan zegt iemand: ‘oh dat blog was goed Anneke. Over Cialdini en marketing. Supernuttig.’

Of vrienden zeggen: ‘Ik heb me suf gelachen om dat blog over daten. Heel lollig dat die jongen alle plantjes uit zijn moestuin op ging noemen.’ Of ik krijg een mail met reactie. Of een mail via facebook.

Reacties staan maar weinig onder mijn blog. En dat lijkt me zo gezellig!

Natuurlijk heb je het druk, lieve lezer, maar ik ga zo graag met je in gesprek. Onder en over mijn blog. Ik vraag er weleens naar bij lezers.

‘Dat is zo officieel,’ zegt de een, ‘ik durf dat niet op je zakelijke site.’ ‘Ja dat is voor elke blogger een probleem,’ zegt een collega-blogger. ‘Die reacties ja, als maar 2% van de mensen reageert.’ ‘Bij mij nog minder dan 2%,’ denk ik dan.

Twee tips om reacties te krijgen op je blog

En ik weet hoe het zou moeten. De grote tips zijn:

Reactietip 1: Stel aan het eind een vraag aan je lezer.

Reactietip 2: Vertel niet alles, laat een deel open, zodat mensen ook willen reageren.

Waarom wil ik eigenlijk reacties, als ik wel kan zien dat de blogs gelezen worden? Oh jee, bevestiging van mijn bestaan, dat zal het zijn. Universeel ben ik, voor geen meter uniek, ik wil gezien en erkend worden.

0 reacties in mijn personal space

0 of nul reacties, dat staat daar maar boven mijn blog. Een sta-in-de-weg die je probeert te negeren. Net als die persoon op de borrel die alleen maar staat te zenden. En die maar niet doorheeft dat hij moet afnokken. En dan toch weer in je personal space staat, veel te dichtbij. Net als de 0 reacties. Dat dus. Dat is toch erg. Interactie is zooooo gezellig. Met mijn blog als online kroeg.

Gelukkig heb ik nog één konijn in mijn hoge hoed zitten 🙂 Mijn tweets staan als reacties onder mijn blogs. Dat staat wat minder zielig. Maar ja – dat is weer van mij. Ik wil zo graag (biertjes drinken en) kletsen met jou!!!

Dusssss lieve lezer, bezoeker en (startend) schrijver: help je mij om van mijn blog een online kroeg te maken?

photo credit: Littmann Stethoscope via photopin (license)