Onderstaande tekst is ongeveer wat in het filmpje gezegd wordt:

Dit jaar hebben we onderzocht op 500 mensen: hoe lees je online? 16% van de mensen leest alle woorden. Ook Jakob Nielsen zei dit al, zo’n 10 jaar geleden.

4 op 5 mensen leest niet alles. De vraag is waarom je zou schrijven?

Waarom lezen deze mensen niet?

• Ik heb er geen tijd voor, ik scan de tekst.
• Ik lees alleen de koppen.

Soms verliezen ze halverwege hun interesse. Door het design of doordat het onderwerp hen niet interesseert, het is te complex. Het artikel heeft geen geloofwaardigheid voor ze en geeft ze geen vertrouwen.

Sommigen houden er niet van om veel te lezen, sommigen houden er wel van om veel te lezen.

Dus: hoe houd ik beide groepen lezers gelukkig?

Schrijf ik weinig, dan is de ene groep tevreden, maar kan ik geen storytelling doen. Schrijf ik veel, dan kan ik wel storytelling doen, maar haakt de weinig-leesgroep af. Altijd is een van beide groepen ontevreden. En ik kom niet in de diepere informatie.

Tijdens dit onderzoek kwam ik uit bij een hele oude manier van schrijven: journalistiek schrijven. Mensen lazen kranten, eerst lazen ze het belangrijkste en de diepere informatie is voor degenen die tijd hebben.

Nu schrijven we voor het web. We hebben alle technologie om dingen te veranderen, te embedden. We hoeven niet te wachten tot onze lezers helemaal naar onderaan in ons artikelen gaan om de diepe informatie te lezen.

En ik dacht: hoe kan ik goed schrijven voor het web?

• Onderbrekingen minimaliseren
• Snelle antwoorden in de eerste paragraaf
• Makkelijk scanbare tekst
• Vertrouwen door referenties en citaten
• Diepe content voor degenen die dat dan willen zien
• Interactieve content, personalisatie en contextuele relevantie.

Scrolltest als deel van het onderzoek

Je verliest lezers tijdens je artikel. 20% van je lezers blijft onderaan over. Dus verkleinde ik mijn artikel, maar ook dat werkte niet. Dus kwam ik met een idee. Met een plug-in wilde ik hyperlinken naar diepere informatie in een paragraaf, precies op de plek waar de lezer leest. Dus zonder onderbreking. Ze kunnen klikken als ze willen, maar dat hoeft niet.

Dit was heel spannend voor mij: ik deed 500 revisies en mijn 5000 woorden werden 400 woorden. Ik ging testen. Mijn oude lange artikel lazen mensen in gemiddeld 6 minuten. Het afvalpercentage (bounce rate) was 90%, wat betekent dat bijna iedereen na dat artikel afhaakte en geen andere artikelen las op de website.

In het nieuwe artikel stonden keuzes om verder te lezen per paragraaf. Dit artikel bleek een leestijd te hebben van 12 minuten. Ook was de afvalpercentage gedaald naar 60% van de bezoekers. Op de nieuwe pagina waren bezoekers veel meer betrokken dan op de oude pagina.

En ook op mijn verkooppagina had dit grote resultaten. Er was 120% verhoging ten opzichte van voor deze plug-in.

Ik wil iedereen dus vragen om na te denken over hoe hij schrijft voor het web. Want volgens mij is het tijd om lezen en schrijven voor het web op een lijn te brengen!

Bron: moz whiteboard friday